خواص بادمجان
این گیاه که بعربی بادنجان نامیده می شود گیاهی است یکساله و دارای ساقه نسبتا ضخیم و پوشیده از کرک .ارتفاع ساقه آن تا 70 سانتیمتر می رسد . برگهای آن بیضی شکل با نوک
باریک و گلهای آن بنفش رنگ است . میوه این گیاه دراز و باریک و یا گرد ، برنگهای بنفش ، سیاه ، زرد و سفید دیده می شود .
بادمجان متعلق به خانواده سیب زمینی است از زمانهای بسیار قدیم در هند کشت می شده است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است . چین از قرن نهم هجری شروع به کشت و
زرع آن کرد . تجار انگلیسی این گیاه را در قرن هفدهم میلادی از گینه ودر انگلستان کردند و آنرا بنام کدوی گینه ای مینامیدند .
بادمجان در تمام مدت سال وجود دارد و در آمریکا ، ایالات فلوریدا ، تگزاس ، لویزیانا و نیوجرسی بیشتر محصول بدمجان آمریکا را کشت می کنند .
ترکیبات شیمیایی:
همانطور که در جدول زیر دیده می شود بادمجان دارای ویتامین های A.B.C و مواد معدنی زیادی است .
د صد گرم بادمجان مواد زیر موجود است
انرژی 30 کالری
آب 92 گرم
پروتئین 1/3 گرم
چربی 0/2 گرم
نشاسته 4/6 گرم
کلسیم 12 میلی گرم
فسفر 15 میلی گرم
گوگرد 15 میلی گرم
منیزیم 12میلی گرم
پتاسیم 220میلی گرم
آهن 0/7 میلی گرم
سدیم 3 میلی گرم
منگنز 0/2 میلی گرم
روی 0/3 میلی گرم
مس 0/1 میلی گرم
ید 0/002 میلی گرم
بتاکاروتن 0/05 واحد بین المللی
ویتامین ب 1 0/05 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/05 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/7 میلی گرم
ویتامین ث 5 میلی گرم
خواص داروئی:
از نظر طب قدیم بادمجان گرم و خیلی خشک است . بادمجان بر خلاف آنچه که عوام اعتقاد دارند که بی بو و خاصیت است دارای خواص زیادی است . مهمترین خاصیت آن کم کالری
بودن آن است که غذای بسیار خوبی برای کسانی است که می خواهند وزن کم کنند زیرا دارای ویتامین و مواد معدنی نیز می باشد .
1)بادمجان را حتما باید بحالت کاملا رسیده مصرف کرد زیرا خام آن طعم تلخ درد و در آنهائیکه آسم و برونشیت دارند باعث تحریک این بیماریها می شود.
2)بادمجان اثر نرم کننده و مدر درد .
3)بادمجان بعلت درا بودن آهن در رفع کم خونی داروی موثری است .
4)بادمجان را می توان برای از بین بردن ورم و التهاب روی عضو ملتهب گذاشت .
5)دانه بادمجان ایجاد یبوست می کند .
6)ریشه بادمجان و شاخه های خشک شده و برگهای آن اثر بند آورنده خون را دراست و قابض بوده و می توان در آن برای درمان احتلام بانه و انواع خونریزیها استفاده کرد.
7)بادمجان پادزهر خوبی برای مسمومیت های حاصل از خوردن قارچ سمی است .
8)خوردن بادمجان گرفتگی رگها را باز می کند و شخص را از خطر سکته قلبی محفوظ می درد .
9)بادمجان برطرف کننده یبوست است .
10)برگها و پوست سیاه بادمجان را اگر بجوشانند این جوشانده درمان اسهال خونی است .
11)جوشانده ریشه بادمجان درمان بیماری آسم است.
12)بادمجان مقوی معده است .
13)آب زردرنگی که در موقع نمک زدن و گذاشتن بادمجان از آن خارج می شود برای خشک کردن عرق دست و پا بهترین دارو است و اشخاصی که دست و پایشان مرتب عرق می کند
باید دست و پای خود را با آن چند بار در روز بشویند تا از شر این مرض آسوده شوند.
14)اگر بادمجان را بسوزانند و خاکستر آن را با سرکه خمیر کنند و به زگیل بمالند زگیل کنده خواهد شد .
15) از بادمجان می توان به عنوان مسکن برای تسکین در استخوان شکسته و ضرب خورده استفاده کرد بدین طریق که باید بادمجان را در فر بگذارید که نیم پز شود و سپس آب آنرا با
فشار بگیرید و بعد بمقدار نصف این مقدار آب به آن شکر قهوه ای اضافه کنید آنرا هم بزنید و بنوشید
16)با تحقیقاتی که جدیدا روی موشهای آزمایشگاهی انجام شده نتیجه گرفته اند که بادمجان دارای یک ماده ضد تشنج است که در درمان بیماری صرع اثر بسیار خوبی درد . بنابراین
اشخاصی که تشنج دارند و یا مبتلا به این بیماری می باشند بهتر است که از بادمجان استفاده کنند.
طرز استفاده:
بادمجان دارای آلکالوئیدی بنام سولانین Solanine می باشد که ممکن است در معده های ضعیف ایجاد آلرژی و مسمومیت کند . بنابراین برای طبخ بادمجان باید ابتدا این ماده را از
بادمجان خارج کرد و بهترین طرز پخت است که خانم های ایرانی درست می کنند . یعنی بادمجان را باید پوست کند و سپس ورقه ورقه نمود و لابلای آنرا نمک پاشید تا آب آن که زرد
رنگ و محتوی سولانین است خارج شود ، سپس آنرا فشار داده و پخت .
البته بهترین طریقه پخت بادمجان آب پز کردن و یا پختن در فر است زیرا سرخ شده آن سنگین شده و برای معده های ضعیف مناسب نیست .
مضرات :
بادمجان با همه خواصی که گفته شد نباید مورد استفاده اشخاصیکه بواسیر و یا درد چشم دارند قرار گیرد زیرا بیماری آنها را تشدید می کند . اینگونه اشخاص اگر می خواهند بادمجان
بخورند بهتر است آنرابا گوشت و روغن و یا سرکه بپزند و بخورند .
